هرجای این شهرو چشم میندازم از سایه چیزی یادگاری هست
حتی توی آرومترین کافه چیزی برای بیقراری هست
هرجای این شهرو بی تو میگردم
با تو یه جوری خاطره دارم
گاهی واسه دیوونه تر بودن رو نقطه ضعفم دست میذارم
وقتی که رفتی تازه فهمیدم میشه هنوزم عاشقت باشم
جای تو عکساتو بغل کردم شاید تو قاب عکس تو جا شم
شاید یه روزی تو همین شهرو تو همین کافه سر این میز
چشماتو دیدمو خوب شد حالم شاید یه روزی آخر پاییز
گاهی یه وقتایی یه دردایی عزیزم
واسه آدم مثل دروغایی که گفتی و شنیدم
گاهی واسه تکرار این دردای کهنه
دارم تموم عمرمو از دست میدم
گاهی یه وقتایی یه دردایی عزیزم
واسه آدم مثل دروغایی که گفتی و شنیدم
گاهی واسه تکرار این دردای کهنه
دارم تموم عمرمو از دست میدم
هرجای این شهرو چشم میندازم از سایه چیزی یادگاری هست
حتی توی آرومترین کافه چیزی برای بیقراری هست
هرجای این شهرو بی تو میگردم
با تو یه جوری خاطره دارم
گاهی واسه دیوونه تر بودن رو نقطه ضعفم دست میذارم
