ای خدا این وصل را هجران مکن
سرخوشان عشق را نالان مکن
بر درختی کآشیان مرغ توست
شاخ مشکن مرغ را پران مکن
باغ جان را تازه و سرسبز دار
قصد این مستان و این بستان مکن
ای خدا این وصل را هجران مکن
سرخوشان عشق را نالان مکن
چون خزان بر شاخ و برگ دل مزن
خلق را مسکین و سرگردان مکن
بر درختی کآشیان مرغ توست
بر درختی کآشیان مرغ توست
شاخ مشکن ، شاخ مشکن ، مرغ را پران مکن
شاخ مشکن ، شاخ مشکن ، مرغ را پران مکن
باغ جان را تازه و سرسبز دار
قصد این مستان و این بستان مکن
کعبه اقبال
کعبه ی اقبال این حلقه است و بس
کعبه ی اومید را ویران مکن
نیست در عالم ز هجران تلختر
هرچه خواهی کن ولیکن آن مکن
